اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر خودکارامدی، تاب آوری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر کرمانشاه

هدف از این پژوهش، تعیین اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر خودکارامدی ، تاب آوری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر کرمانشاه بود. پژوهش مورد مطالعه از نوع ، نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر کرمانشاه بود. به منظور انتخاب آزمودنی ها با استفاده از نمونه گیری خوشه ای نمونه ای به حجم 40 نفر انتخاب شدند.20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. برای هردو گروه پیش آزمون اجرا شد. گروه آزمایش در طول هشت جلسه و هرجلسه به مدت دو ساعت تحت آموزش مثبت اندیشی قرار گرفتند. در پایان دوره آموزش، پس آزمون اجرا گردید.جهت جمع آوری داده ها ازدو پرسشنامه استفاده گردید که عبارتند از: الف: خودکارآمدی شرر و ب: تاب آوری کانر و دیویدسون. جهت تجزیه وتحلیل دادها از آمار توصیفی(فراوانی و میانگین) و آمار استنباطی(کو واریانس چند متغیره و یک متغیره) استفاده شد. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد که آموزش مثبت اندیشی بر افزایش خودکارامدی ، تاب آوری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان تاثیر مثبت دارد. در مجموع مثبت اندیشی موجب خودکارامدی ، تاب آوری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان شده است.